Inleiding

Shinjin Mei is de Japanse naam van het Chinese Xinxin Ming (信心銘). Het is officieel “het eerste zengedicht” toegeschreven aan meester Chien-chih Seng-ts’an (鑑智僧璨; Jap. Kanchi Sosan), de “3e patriarch”, dus de leerling van Hui-k’o (Jap. Eka), die op zijn beurt leerling was van Bodhidharma. Seng-ts’an zou gestorven zijn in 606. Nogal wat specialisten denken tegenwoordig, op stilistische overwegingen, dat deze tekst echt wel een eeuw later werd geschreven, wat niets afdoet aan de inhoud ervan, die een goede samenvatting is van het onderricht van de vroege Zen in China.

Wat betekent de titel?

Het karakter shin stelt een hart voor; het betekent dan ook hart, maar ook geest, meestal wordt het hier als geest vertaald.  Geest lijkt misschien een verstandelijk aspect te benadrukken, terwijl hart het emotionele dan weer op de voorgrond plaatst; maar het karakter shin verwijst naar iets dat beiden overstijgt: in de Zen wordt het ook gebruikt om De Weg (Tao) weer te geven – een begrip dat de  vroege Zen uit het Taoïsme overnam. Het staat daarom ook, aldus Daisetz Suzuki,  voor het Ene, en voor de leegte. We vinden dit begrip ook veelvuldig in teksten als de Platform Soetra, toegeschreven aan Dajian Huineng (大鑒惠能;  Jap. Daikan Eno (638713) , en in het onderricht van Huángbò Xīyùn ( 黄檗希運;  Jap. Ōbaku Kiun – gestorven 850).  Meestal vertaald men het door Ene Geest. Het karakter jin stelt een rechtstaande zelfverzekerde persoon voor.
De betekenis is: vertrouwen. Mei, tenslotte  betekent:  gedicht, aansporing, waarschuwing. De meest letterlijke betekenis is echter inscriptie, wat dus de connotatie heeft van een zeer diep, permanent karakter.  Zo komen Kaz Tanahashi en Joan Halifax tot de vrij letterlijke vertaling Engraving Trust in Heart, wat ik in het Nederlands vertaalde als Vestigen van vertrouwen in het Hart.  De Shinjin Mei is één grote oproep om de nondualiteit van het bestaan helemaal te omarmen.  Het Hart is de ene ongescheiden werkelijkheid, die we altijd al waren.  Deze realiseren is bevrijding. Hoe komen we tot deze bevrijding? Door op te houden, de ene werkelijkheid voortdurend te bekijken doorheen ons onderscheid makende denken. Zo kunnen we diep realiseren dat wat ik werkelijk ben, het geheel is. Elke illusie van een afgescheiden bestaan houdt op. Zoals de Shinjin Mei zo beknopt formuleert:  In de dharma wereld van ware zoheid is er geen zelf, geen ander. Wil je het kort samenvatten? Zeg dan gewoonweg: “niet twee”


Luc De winter